Główna oś narracji, którą przedstawiono w komiksie, dotyczy obozowych wspomnień Tadeusza Pietrzykowskiego. Ten młody człowiek, uczestnik pierwszego transportu do Auschwitz, po kilku miesiącach wyniszczającego pobytu w obozie otrzymał niezwykłą szansę, by przypomnieć sobie o nieprzeciętnych umiejętnościach bokserskich. Przed wojną zapewniały mu one niemały splendor i ogromną satysfakcję; za drutami niemieckiego obozu koncentracyjnego pokonanie wyższego i cięższego przeciwnika oznaczało wygraną w walce o życie. Była to batalia, w której początkowo niemal nikt nie dawał młodemu pięściarzowi szans na sukces. A jednak „Teddy” zwyciężył w pierwszej walce, co diametralnie zmieniło jego położenie. Kolejne starcia bokserskie przyniosły poprawę jego statusu w obozie, a zarazem stwarzały nowe możliwości, by nieść pomoc innym więźniom. Tadeusz Pietrzykowski zaangażował się w działalność obozowej konspiracji. I w Auschwitz, i w Neuengamme musiał myśleć o swojej przyszłości – każda przegrana walka mogła dla niego przecież oznaczać degradację w obozowej hierarchii, a być może i śmierć. „Teddy” jednak zwyciężał, wbrew przeciwnościom losu, ratując siebie i innych. Warto wspomnieć, że pasjonująca historia Tadeusza Pietrzykowskiego przez dziesięciolecia pozostawała niemal nieznana. Mimo że wspominał o nim Tadeusz Borowski w jednym z bardzo popularnych opowiadań, tylko nieliczni wiedzieli, że „Numer 77”, o którym mowa w lekturze szkolnej, był autentyczną postacią. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX w. fenomen „Teddy’ego” zaczęli dostrzegać i doceniać historycy. Opowieść o młodym bokserze z Auschwitz jest wielowymiarowa i ma pozytywny wydźwięk – dowodzi, że nawet w warunkach nieludzkiego upodlenia i ekstremalnego zagrożenia życia można zachować człowieczeństwo. Przykład Tadeusza Pietrzykowskiego dobitnie udowadnia, że istnieją silniejsze wartości niż nienawiść i pogarda.

W odwrocie i walce. Codzienność żołnierzy polskich podczas kampanii 1939 roku opis książki: "Monografia Artura Wodzyńskiego jest bardzo wartościowym opracowaniem odzwierciedlającym życie codzienne żołnierzy Wojska Polskiego w kampanii 1939 r. W polskiej historiografii wojskowej brak takich prac." Prof. dr hab. Waldemar Rezmer "Autorowi powiódł się zamiar napisania interesującej, a przy tym całkiem dobrze udokumentowanej monografii na temat frontowej codzienności żołnierzy Wojska Polskiego w kampanii 1939 r.(...) Wypełnia ona istotną lukę w literaturze naukowej dotyczącej września 1939 r., wychodząc przy tym znacznie poza wydobycie i usystematyzowanie wiedzy zawartej w źródłach o charakterze wspomnieniowym." Dr hab. Przemysław Olstowski